پل طبیعت شاهکار معماری ایرانی

در سال ۱۳۸۷ از سوی شرکت نوسازی اراضی عباس آباد با موضوع طراحی یک پل دو طبقه عملکردی که یک طبقه برای گذر دوچرخه و کالسکه و طبقه دیگر برای گذر پیاده و ایجاد اتصال بین دو  پارک موازی بزرگراه مدرس مسابقه ای برگزار گردید که سرانجام پل طبیعت برنده این مسابقه شد و ساخت آن از سال ۱۳۸۹ تا سال ۱۳۹۳ طول کشید.

 برای اشنایی بیشتر با این پل، با این مقاله شرکت معماری هیرادانا همراه باشید:

این پل شاهکار طراحی فوق العاده مهندس لیلا عراقیان جوانی ۲۶ ساله و علیرضا بهزادی می باشد این پل به سرعت جزء یکی از ۱۰ نماد شهر تهران در کنار کاخ گلستان، تئاتر شهر ؛برج آزادی شمس العماره و ... تبدیل شد.

پل طبیعت بزرگترین پل غیر خودرویی کشور می باشد که بر روی بزرگراه مدرس تهران در منطقه اراضی عباس آباد طراحی و اجرا شده است و در واقع این پل جهت ایجاد ارتباط و همچنین انتقال عابرین دو پارک طالقانی و آب و اتش که توسط بزرگراه مدرس از هم جدا شده ‌اند احداث شده است.

پل طبیعت پارک آب و آتش در غرب بزرگراه و پارک طالقانی را در شرق به هم متصل کرده است و زمانی که این پل دو پارک تفریحی را به هم متصل می نماید خود نیز می تواند ادامه ای از هر دو پارک و خود یک فضای تفریحی باشد.

با ایجاد فضای نشستن و یا فضای سبز و همچنین دیگر عملکرد های تفریحی  مانند کافه و رستوران ها،  هر دو پارک بر روی پل ادامه پیدا می کنند و یا به عبارتی در هم حل می شوند.

در طراحی فضایی که پل به پارک آب و آتش متصل می گردد سطح اصلی حدودا 55 متر از عرض گسترش پیدا می کند و همچون یک میدان ورودی عمل می کند و به منظور حفظ درختان سایت  در سه نقطه باز شو دارد.

در اغلب موارد پل به صورت خطی و فضایی برای رفت و آمد طراحی میگردد اما در طراحی این پل به این دلیل که پل فضایی برای ماندن می باشد باید به جای طراحی یک فضای مستقیم و خطی به صورت ترکیبی از چند مسیر یا به صورت غیر مستقیم طراحی گردد. در این پل به این دلیل که پل به صورت چند منحنی به هم متصل طراحی شده است باعث  می شود پل به شکل بی نهایت به چشم آید.

 به این دلیل که در هر دو سمت پل طبیعت مخصوصا در سمت پارک طالقانی درختان بسیار زیادی وجود دارد در طراحی و اجرای نما مدرن این پل سعی بر این داشتنند که نقاطی که کمترین درخت در آنجا وجود دارد را برای محل ستون و نقاط انتها و ابتدای پل انتخاب کنند ،علاوه بر آن تعداد ستون و همچنین نقطه اتکای آنها بر روی زمین به کمترین تعداد ممکن رسانده شود تا حداقل مداخله در طبیعت را داشته باشند.

در طراحی نما پل طبیعت، معماری و سازه از همدیگر مجزا نیستند. با توجه به این موضوع که برای باربری و ایستایی دهانه های بزرگ سازه؛ نیاز به ارتفاع زیادی دارد، ارتفاع این پل سازه طوری انتخاب شده است که بتواند یک فضای معماری مناسب و قابل استفاده برای انسان به وجود آورد.

طول کل پل طبیعت حدوداً ۲۷۰ متر و عرض آن بین ۶ تا ۱۳ متر متغیر میباشد.

سه سطح ارتفاعی پل طبیعت به وسیله پله و رمپ هایی به یکدیگر متصل می باشند این رمپ  ها به صورت پیوسته  طبقات مختلف را به همدیگر متصل می کنند و این امکان را ایجاد می‌کند که بتوان با توجه به شکل سازه و اختلاف سطح دو نقطه انتها و ابتدایی پل خود این سطوح نیز دارای شیب های متفاوت باشد.

سطح سوم پل سطحی می باشد که در بالای دو ستون اصلی طراحی شده است سطحی کاملاً باز که می تواند مکان مناسبی برای اجرای نمایشی و موسیقی و فضایی برای دیگر فعالیت‌های هنری مثل نقاشی و غیره باشد.

سطح دوم که از سمت شرق هم سطح پارک طالقانی و غرب، هم سطح پارک آب و آتش می باشد بیشتر اختصاص  به حرکت افراد پیاده کالسکه و دوچرخه دارد.

سطح زیرین این پل از هر دو پارک آب و آتش و طالقانی دارای ورودی میباشد یکی هم تراز هم سطح با خودشان و دیگری توسط رمپهای که با سطح دوم هم تراز است آغاز می شود و از هر دو تراز می توان وارد این سطح شد.

در این سطح در سمت پارک آب و آتش یک ستوران و در سمت پارک‌ طالقانی یک کافی شاپ طراحی شده است که هر دو دارای طراحی داخلی مدرن مناسب و ویدیوی فوق العاده ای هستند. به طور کلی این طبقه شامل فضاهایی می باشد که بیشتر برای ماندن هستند اما در کنار آن مسیری در وسط پل به محور حرکتی اختصاص دارد.